Chrząszcze w namiętnym uścisku

7/10

„Serce dębu” – dokument albo też film przyrodniczy, który oglądać można jak rasową fabułę. Są zwroty akcji, chwile grozy, wyciskacze łez, elementy komiczne. Jest i scena łóżkowa w wykonaniu słoników żołędziowców, chrząszczy o długich ryjkach.

Zamiast gwiazd w głównych rolach zwierzęta: wiewiórka, sójki, myszy, mrówki, sarny czy dziki… niewymienione w napisach. Są i czarne charaktery: jastrząb i wąż Eskulapa. Życie filmowych bohaterów toczy się wokół tytułowego dębu. Na niewielkim skrawku lasu aż kipi od wydarzeń i emocji. Będziemy świadkami radości, smutków, trosk i małych przyjemności dębowych lokatorów.  Wszędobylska kamera pozwala zajrzeć do gniazd, dziupli, pod ziemię, a nawet do wnętrza żołędzia, w którym rozwija się larwa chrząszcza.  

„Serce dębu” sprawia, że patrzymy na świat z całkiem innej perspektywy (dosłownie i w przenośni). Pozwala zatrzymać się, odetchnąć, uśmiechnąć, zrelaksować i na moment wyłączyć z codziennej gonitwy.

Paradoksalnie film pozwala na chwilę oderwać się od nowoczesnych technologii, ale nie powstawałby gdyby nie one. Świetnie zmontowany, ze znakomitymi zdjęciami – nic dziwnego prace nad filmem trwały pięć lat. Palce w scenariuszu maczał Michael Fessler od kultowego „Marszu pingwinów”.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *